KELAKAU LA PLAK...

bile diingatkan balik.. kalaulah boleh di-rewindkan semula, ai rasa macam nak gelak jek..

bukan pe, ai rasa ai tak penah dok borak ngan orang and bahasakan diri ai ni - nadiah!

nadiah rasa blah..blah..blah..., tapi nadiah.. blah..blah..blah...

macam kelako.. tapi bile fikir bout respect, bout ke-formalan, ia keluar dengan sendirinya... selalunya, ai bahasakan diri ai, kak uda @ kokde, d (from word ADIE) or ape-ape yang sepatutnye..

tapi tadi terkeluar n terguna nadiah plak.. macam ayu ler plak terasa... pape pon, just be urself, and its REAL!! not PROPA semata-mata yek..

#cuba senyum walaupon dalam keadaan terpaksa...~